We investeren voortdurend in hulpmiddelen om de netinfrastructuur van drinkwater en riolering in kaart te brengen. Zo maken we al sinds 1999 gebruik van het Geografisch Informatie Systeem (GIS) voor ons drinkwaternet. Speciaal voor ons bedrijf werd de GIS-applicatie Aquarius ontwikkeld. Het ingenieuze aan dit systeem is dat we informatie uit verschillende bronnen via het GIS-systeem kunnen koppelen aan een locatie.

Aquarius werd in 2015 vervangen door WaterOffice. Om de gigantische berg aan drinkwaterdata (leidingen, afsluiters, brandkranen…) geografisch correct te positioneren in WaterOffice, maken we gebruik van Indiase expertise. Collega Stefaan Galle reist daarvoor sinds 2015 regelmatig naar de Indiase stad Chennai.

Stefaan: “Chennai heeft iets meer inwoners dan België en is een kleurrijke, hectische stad met een pittige keuken en vriendelijke, bescheiden inwoners. Mijn bezoeken aan Chennai doen mij telkens opnieuw beseffen hoe waardevol drinkbaar water en effectieve waterzuivering zijn. Enkel in Mumbai en delen van Delhi is er een distributienet van drinkbaar water. Afvalwater wordt geloosd in nabijgelegen grachten, rivieren of kanalen, meestal in de buurt van sloppenwijken.

Maar India is gelukkig ook een land in ontwikkeling waar, ondanks de kleine budgetten, ieder project grootschalig wordt aangepakt. Er worden volop zuiveringsinstallaties gebouwd. En de voorbije jaren is de rioleringsinfrastructuur onder handen genomen, omdat het bestaande systeem de hevige regenval tijdens de moesson niet aankon.”

Op de foto:

- In Chennai komt er om de twee dagen een kleurrijke vrachtwagen langs met drinkbaar water
- Stefaan op uitstap in Chennai met enkele tekenaars
- Ieder gezin kan per gezinslid een kruik kopen

Lees minder

Een cafeetje zonder water was in 1989 blijkbaar ook eentje zonder bier. Tijdens grote werken aan onze toevoerleiding in Wingene moest deze bar tijdelijk de deuren sluiten.

Vandaag liggen de kaarten voor onze klanten gelukkig anders. In onze servicegaranties beloven wij op een andere manier drinkwater ter beschikking te stellen wanneer de normale drinkwaterlevering langer dan 24 uur onderbroken is of niet aan alle wettelijke kwaliteitseisen voldoet. Dat nam de voorbije jaren verschillende vormen aan. Zo lanceerde TMVW in 2010 een opvulbare waterzak van vijf liter met een handige dop en draaggreep. Het ei van Columbus blijkbaar, want later werd onder de koepel van AquaFlanders deze zak breed ingezet als nooddrinkwater.

Ondertussen heeft AquaFlanders samen met alle Vlaamse waterbedrijven en de Vlaamse Milieumaatschappij een plan uitgewerkt om nooddrinkwater uit te delen bij incidenten op het drinkwaternet. Er is een gemeenschappelijke procedure en centraal beheer van de nooddrinkwatermiddelen. Waterbedeling via zakjes, flessen of flexitanks (grote containers gevuld met drinkwater) zorgt er bij een incident voor dat getroffen inwoners toegang hebben tot voldoende drinkwater van een onberispelijke kwaliteit.

Lees minder

Wie kent er MobiDis nog? Vanaf het najaar van 2007 kon je dit mobiele klantenkantoor spotten op markten en pleinen in ons werkingsgebied. Omdat de kosten hoger bleken dan de baten, stopte het klantenkantoor na 3 jaar. Verschillende medewerkers van klantendiensten toerden ooit rond met MobiDis, maar de gezichten van MobiDis waren vooral Bart Nachtergaele en Jeanine De Wilde. 

Bart: De periode met MobiDis was een boeiende tijd. En pittig natuurlijk. Op pad zijn van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, rondrijden in weer en wind en als leek op marktpleinen manoeuvreren met een gevaarte dat een pak groter was dan de gemiddelde camionette ... 

Jeanine - ondertussen 10 jaar in pensioen - vond in haar archieven nog een dagboekverslag uit 2011: Het aantal bezoekers varieert enorm van gemeente tot gemeente maar vooral op markten heeft ons busje succes. Niet alleen met onze klanten is er een goede verstandhouding nodig maar ook met de marktleider en marktkramers. Het is immers niet zo evident om met een wagen van zo’n formaat tussen de kramen te laveren en soms met een paar centimeters speelruimte je op de aangewezen plaats te parkeren. (…) De meeste bezoekers zijn oudere mensen. Deze groep heeft het meeste nood aan sociaal contact en voelt zich niet thuis in de moderne media zoals telefoon en e-mail. De oudste klant zag ik in Oudenaarde: een pittige jongedame van 87! (…) We krijgen ook bezoekers met honden, iets wat je niet in een normaal kantoor ziet. Best wel grappig als een grote witte labrador zich met een zucht op je voeten neerploft en de eigenaar zich uitput in verontschuldigingen omdat je broek net een wit tapijtje lijkt. (…) Een dame in slaapkleed, een heer op sloffen, een dakloze die om een beker water komt vragen, een dronken heerschap dat vraagt of we vis verkopen, een dame die haar jas binnenstebuiten draagt, een heer met een wapperend toupetje… Het verwondert ons allemaal niet meer. Voor ons zijn het allemaal klanten die dezelfde service verdienen.

Lees minder

Henri Story speelde een belangrijke strategische rol in de aanleg van de leiding Hautrage-Gent. In het Verslag bij de 25e verjaring der T.M.V.W. lezen we: Toen vanaf 1930, dringender nog in 1932, het ons toegezegd waterquantum van 36.000 m3 per dag als onvoldoende diende beschouwd te worden, ontstond het ontwerp om zelf het opvangen van water te verwezenlijken. Zo ontstond bij de T.M.V.W., door het zoeken naar geschikte bronnen, het idee der aanvoerleiding uit Hautrage naar Gent. Gelukkig vonden we in de heer Henri Story, onze onvergetelijke voorganger, een bezieler, en promotor, die zich geen inspanning ontzag om het ontwerp Hautrage-Gent uit te bouwen, ontwerp trouwens dat altijd zeer bijzonderlijk zijn aandacht gaande hield. 

Henri Story, voorzitter vanaf 1939, slaagde erin om dat gigantische werk dat maar liefst 100 miljoen Belgische frank (of 2,5 miljoen euro) zou kosten, in optimale condities te laten starten. Visionair als hij was, voorzag hij het uitbreken van WOII en schakelde daarom een versnelling hoger. Vijf ‘staalpletterijen’ werkten de klok rond om materiaal te leveren aan de drie grootste buizenfabrieken van het land zodat voor het uitbreken der vijandelijkheden al het staal voorradig was en derhalve de heer Story het aanleggen der eerste buizen van de hoofdaanvoerleiding kon bijwonen. Dit was, zo verklaarde hij, één der schoonste herinneringen uit zijn politieke bedrijvigheid, die zo tragisch zou eindigen in een Duits concentratiekamp.

Henri Story werd in 1941 uit zijn schepenambt ontzet door oorlogsburgemeester Hendrik Elias. In 1944 kwam hij om als politiek gevangene in het concentratiekamp van Groß-Rosen.

Lees minder